meraba canıms
3 haftadır demredeyim, hiçbi yere gidesim yok. yakında izmirdeki eve dönecek olmak tüylerimi diken diken ediyor. Özgür beni niye umursuyorsun dediğimde çünkü senden hoşlanıyorum didi. çok hoş bence. yüzümü güldüren beni mutlu eden anlar işte, gelip geçici ve pek yenilenmeyecek gibi. Özge ve Özgür izmire gel diyip duruyolar, yalnız kalmama temalı istekler. bugün yine her günkü gibi malak gibi yatıyorken düşündüm ki bu rahatlık 2 ay sonra yerini koşturmacalara bırakacak, sürekli bi yerlerde olmak durumunda kalacağım. ne olcak mesela,

okuyom ben yaaa, derslerim olcak elbet.
İngilizce kursuna devam.
dövüş kursu bul?!
iş bul.

başka da bulunur elbet. vardır yani olmam gereken yerler bence çok tatlıyım.

karnıma ağrılar girdi bak. kabuslar görür oldum. 2 gece üst üste. birnde pınar yine.. saldırıyor, kaçıyorum. kaçtığım yer annemlerin şimdiki yatak odası, kapı kapanmayan cinsten. ertesi günki de korkunçtu ama onu hatırlayamıyorum korktuğumdan başkasını.

ben Özgür'den hoşlanıyor olabilirim.

izzmire cidden dönesim yok arkadaş.

bu sene 23 haziranda mı ne canım 4 arkadaşımı bi araya topladığımda, ağzımdan çıkan bu sene sınava gireceğim lafı aslında çoktandır verdiğim bi karardı da işte o anlık susturuldum, neyse buraya yazıyorum, seneye sınava girip mimar sinan sosyoloji yazcam, benden bi bok olmazsa da olmasın amk napiyim, açlıktan ölürüm

 

 

ben de böyle bi insanım bence. sonrasını hiç bilemiyorum gerçekten, psikoloji eğitimini çok iyi tamamlayamadığım sürece bi bok da olunmaz bence. ben çok beceriksizim bence.

 

Özgürü tanımalı mı tanımamalı mı?

2 aydır konuşuyoz ya vay arkadaş. temmuzda görüşemedik ağustosta görüşemedik eylülde de görüşemezsek ne zaman görüşcez biz didi ya la.

 

dont let me down, the Beatles, saygılar.

 

şimdi eve dönmekten başka sıkıntım var mı diye düşünüyorum elbette ki var, sivilceler falan kanıyor hep, doktora gideceğim, hormonlarla ilgili muhtemelen ama ne çıkacak bakalım.

 

bi de gözdecikle son konuştuğumuzda açıkladığım kararımı buraya da yazmam lazım 18 ağustos 00.00 da söyledim hatta bunu :D asla doğurma, asla evlenme. gözdecik memur olmaya karar vermiş bak o da büyük değişiklik. 10 seneye görcez bakalım.

 

bugün teyzoşla yürüyüşe çıktık 2buçuk saat yürüdük tüm demreyi. yer önemli değil gerçekten önemli olan insanlar. burda bile mutlu olmayaı başarabiliriz bence. uzun yürüyüşlerde çok şey konuşulur çok şey düşünülür, kadın olmak zor, teyzem olmak da, hep birilerinin müdahale etmeye çalıştığı hayatları yaşamak da çok zor inan.