yaşadığım her şey için, yaşattığım her şey için duyduğum pişmanlık, yok olma ve yok etme düşüncelerimi körüklüyor.

harlı ateş, kıvılcımlarını saçarken verdiği zararlardan sorumlu değil, sorumluysa bile sorumluluk kabul etmiyor.

çok net kararlar aldım. uygulama aşamasında para kaynağım aile olduğu sürece başarılı olamayacağım ancak, kararım net. kendime yeni bir hayat kurduğumda, aile bireylerimi asla dahil etmeyeceğim.

net kararlar alıyım da hayatımda radikal değişiklikler olsun diye düşünmezdim ben çünkü stabil bir hayatı tuz biber niyetine adrenalinle seviyorum. bu radikal kararı almama sebep olan insanlar, yine karardan etkilenecek insanlar.

kişilik üzerine okumalar yapıyorum şu ara. ilk şekillendiği dönemde, çocuğun olmayı seçtiği insan, genelde ilk karşılaştığı tutumlarla verdiği kararlardan ibaret oluyor. gündelik yaşamımda fark ediyorum ki o karar verme dönemleri davranışlarımı aşırı etkiliyor. yolda birkaç insanla yürürken bile olmayı seçtiğim taraf, zamanında karşıma çıkan şeylerle verdiğim kararlarla seçilmiş taraflar. eğer bunlara sebebiyet vermiş insanlar, fark ederek ya da etmeyerek (sonuçta ne kadar bilinçli olabilirlerdi o şartlarda) belki baskıyla, biraz korkuyla, denge kurulmadan verdikleri yaşam mücadelesiyle, imkanları sağlayabilecekken bilinçsizliğin farkında olarak asla gereken bilince ulaşmak için vermedikleri emekle, hayatımın şekillendiği dönemleri etkilemeye devam ederek, yaptıklarını hayatımı kolaylaştırıyormuş gibi göstererek beni yıpratmaya devam ediyorlarsa, buna hakları yok. hakları olanı görecekler, uzaktan. ama daha fazlasıyla müsaade edemeyeceğim yüksek müsaadenizle sizin de.